Tag: Lokaal product

De uitreiking van de Edison Pop is het schoolreisje van de muziekbranche. Het organiseren daarvan is elk jaar dan ook net zo’n feestje als de avond zelf. Maar als er nog iets extra’s te vieren valt, zoals dit jaar het 60-jarig jubileum van de prijs, is de motivatie om er iets spectaculairs van te maken nog net even iets hoger dan normaal. Die missie is met vlag en wimpel geslaagd. Mede dankzij de dresscode ‘black tie bedazzle’ was het een betoverende avond, met de meest bekoorde muziekprijs van Nederland en de aanwezige artiesten als stralende middelpunten.

Tijdens de 3e STOMP Ledendag XL kondigde projectcoördinator Michel Peek de STOMP Academy aan. Concreet houdt dit in, dat op https://stompacademy.nl vanaf begin 2020 elke maand een video online gezet wordt, waarin een branchegenoot vertelt over een bepaald thema. Over ditzelfde thema verschijnt ook een analyse in het vakblad Entertainment Business. STOMP stelt zich met dit kennisuitwisselingsinitiatief ten doel de independent labels en hun medewerkers verder te professionaliseren.

De meest prestigieuze muziekprijs van Nederland verdient het meest prestigieuze feestje. De Edison Pop-uitreiking is dat, en gezien de run op de kaartjes wilde de hele muziekindustrie daarbij zijn. De Amsterdamse Gashouder, waar het evenement voor het derde jaar op rij plaatsvond, was voor deze gelegenheid omgetoverd tot een poptempel, gemodelleerd naar het voorbeeld van de Amsterdamse muziekkerk Paradiso. Dat het ‘Godshuis’ gevuld was met mensen die zich strikt hadden gehouden aan de dresscode ‘black tie and devilish red’ was een mooie verwijzing naar het anarchistische, tegendraadse karakter van de branche.

De meest prestigieuze muziekprijs van Nederland verdient het meest prestigieuze feestje. De Edison Pop-uitreiking is dat, en gezien de run op de kaartjes wilde de hele muziekindustrie daarbij zijn. De Amsterdamse Gashouder, waar het evenement voor het derde jaar op rij plaatsvond, was voor deze gelegenheid omgetoverd tot een poptempel, gemodelleerd naar het voorbeeld van de Amsterdamse muziekkerk Paradiso. Dat het ‘Godshuis’ gevuld was met mensen die zich strikt hadden gehouden aan de dresscode ‘black tie and devilish red’ was een mooie verwijzing naar het anarchistische, tegendraadse karakter van de branche.

Het Edison Pop Gala is een brancheaangelegenheid. Een evenement waar de muziekindustrie zijn artiesten in het zonnetje zet en graag nog even stil mag staan bij de successen die het afgelopen jaar geboekt zijn. Een schouderklopje wordt niet geschuwd en het feit dat iedereen elkaar kent (in combinatie met een goed verzorgde inwendige mens), garandeert een leuke avond. Op die traditie was het gala van deze week geen uitzondering. Een ronkend intro, waarin de vele bijzondere muziekmomenten van het afgelopen jaar in cadans op de aanwezigen werden afgevuurd, vatte het allemaal mooi samen: ‘Dit is het jaar van jullie; dit is het jaar van ons’.

Het Edison Pop Gala is een brancheaangelegenheid. Een evenement waar de muziekindustrie zijn artiesten in het zonnetje zet en graag nog even stil mag staan bij de successen die het afgelopen jaar geboekt zijn. Een schouderklopje wordt niet geschuwd en het feit dat iedereen elkaar kent (in combinatie met een goed verzorgde inwendige mens), garandeert een leuke avond. Op die traditie was het gala van deze week geen uitzondering. Een ronkend intro, waarin de vele bijzondere muziekmomenten van het afgelopen jaar in cadans op de aanwezigen werden afgevuurd, vatte het allemaal mooi samen: ‘Dit is het jaar van jullie; dit is het jaar van ons’.

Ook de Edison staat niet stil. De prijs zelf blijft wat hij altijd al was: de meest prestigieuze muziekprijs van Nederland, maar de uitreiking wordt regelmatig in een andere vorm gegoten. Voor de Pop-editie van 2017 was gekozen voor een nieuwe locatie: de Gashouder op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam, waar zowel voor als achter het podium meer ruimte was voor de genodigden en artiesten. Bovendien lijken de Edisons het enige feestje te zijn waar de muziekindustrie zich houdt aan het kledingvoorschrift, zelfs als dat luidt ‘vet chique in smoking’. Daardoor was het weer een stijlvolle avond, waar met tevredenheid op kan worden teruggekeken.

Ook de Edison staat niet stil. De prijs zelf blijft wat hij altijd al was: de meest prestigieuze muziekprijs van Nederland, maar de uitreiking wordt regelmatig in een andere vorm gegoten. Voor de Pop-editie van 2017 was gekozen voor een nieuwe locatie: de Gashouder op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam, waar zowel voor als achter het podium meer ruimte was voor de genodigden en artiesten. Bovendien lijken de Edisons het enige feestje te zijn waar de muziekindustrie zich houdt aan het kledingvoorschrift, zelfs als dat luidt ‘vet chique in smoking’. Daardoor was het weer een stijlvolle avond, waar met tevredenheid op kan worden teruggekeken.

Feit is, dat ik steeds vaker naar NPO Radio 2 luister. Eerst nog met een treurend half oor gericht op 3FM, maar inmiddels met steeds meer overtuiging. Radio 2 heeft in een - naar radiobegrippen - hoog tempo zijn stoffige en oubollige imago afgeschud, de juiste nieuwe helden aangetrokken en een lekkere flow in de programmering. So far, so good. Toch heb ik nog wel een paar suggesties, waarbij ik me even tot de muziek beperk.

Op 29 april verschijnt Uprise, het vierde studioalbum van de Groningse rockband Nemesea. Een maand geleden sprak ik het drietal. Er hing een gespannen sfeer. Onwennigheid, dacht ik nog. De band was immers vier jaar buiten beeld geweest. Maar een uur na het begin was gitarist Hendrik Jan de Jong het zat. Tegen zangeres Manda Ophuis en bassist Sonny Onderwater zei hij: “Waarom zeggen we niet gewoon eerlijk dat Manda en ik uit elkaar zijn? Zo slaat het nergens op.” Ik gooide mijn aantekeningen weg en begon opnieuw. Een gesprek over collectieve en individuele groei, twijfel en het hervinden van zelfvertrouwen, loslaten wat was en accepteren wat is.

Op 29 april verschijnt Uprise, het vierde studioalbum van de Groningse rockband Nemesea. Een maand geleden sprak ik het drietal. Er hing een gespannen sfeer. Onwennigheid, dacht ik nog. De band was immers vier jaar buiten beeld geweest. Maar een uur na het begin was gitarist Hendrik Jan de Jong het zat. Tegen zangeres Manda Ophuis en bassist Sonny Onderwater zei hij: “Waarom zeggen we niet gewoon eerlijk dat Manda en ik uit elkaar zijn? Zo slaat het nergens op.” Ik gooide mijn aantekeningen weg en begon opnieuw. Een gesprek over collectieve en individuele groei, twijfel en het hervinden van zelfvertrouwen, loslaten wat was en accepteren wat is.

Op 29 april verschijnt Uprise, het vierde studioalbum van de Groningse rockband Nemesea. Een maand geleden sprak ik het drietal. Er hing een gespannen sfeer. Onwennigheid, dacht ik nog. De band was immers vier jaar buiten beeld geweest. Maar een uur na het begin was gitarist Hendrik Jan de Jong het zat. Tegen zangeres Manda Ophuis en bassist Sonny Onderwater zei hij: “Waarom zeggen we niet gewoon eerlijk dat Manda en ik uit elkaar zijn? Zo slaat het nergens op.” Ik gooide mijn aantekeningen weg en begon opnieuw. Een gesprek over collectieve en individuele groei, twijfel en het hervinden van zelfvertrouwen, loslaten wat was en accepteren wat is.

Op 29 april verschijnt Uprise, het vierde studioalbum van de Groningse rockband Nemesea. Een maand geleden sprak ik het drietal. Er hing een gespannen sfeer. Onwennigheid, dacht ik nog. De band was immers vier jaar buiten beeld geweest. Maar een uur na het begin was gitarist Hendrik Jan de Jong het zat. Tegen zangeres Manda Ophuis en bassist Sonny Onderwater zei hij: “Waarom zeggen we niet gewoon eerlijk dat Manda en ik uit elkaar zijn? Zo slaat het nergens op.” Ik gooide mijn aantekeningen weg en begon opnieuw. Een gesprek over collectieve en individuele groei, twijfel en het hervinden van zelfvertrouwen, loslaten wat was en accepteren wat is.

Het Edison Pop Gala was deze week de ‘hottest ticket in town’ en de bewegingsruimte in The Harbour Club was dan ook beperkt. Zelden was de zaal zo vol smokings met pretenties en hakken op niveau. Tegelijkertijd was er veel jong elan. Meer dan ooit was de jeugd vertegenwoordigd in de nominaties voor de oudste muziekprijs van Nederland, en niet eerder maakten zoveel hiphopartiesten kans op een prestigieuze Edison.

Het Edison Pop Gala was deze week de ‘hottest ticket in town’ en de bewegingsruimte in The Harbour Club was dan ook beperkt. Zelden was de zaal zo vol smokings met pretenties en hakken op niveau. Tegelijkertijd was er veel jong elan. Meer dan ooit was de jeugd vertegenwoordigd in de nominaties voor de oudste muziekprijs van Nederland, en niet eerder maakten zoveel hiphopartiesten kans op een prestigieuze Edison.

Zoals elk jaar rond deze tijd is het NVPI Report verschenen. Dit keer wordt daarin duidelijk gemaakt dat (en hoe) de drie deelgebieden van de entertainmentbranche fors investeren in producten van eigen bodem en dus een belangrijke rol spelen in de lokale economie. Daarnaast aandacht voor NVPI’s speerpunten voor het komende jaar, de wijze waarop de brancheorganisatie zijn structuur aanpast aan het steeds veranderende speelveld, het onderzoeks- en actieprogramma Shopping2020, waaraan NVPI deelneemt, de Edisons 2014/2015 en uiteraard de jaarcijfers audio, video/film en interactief.

Op 2 maart liet de Nederlandse muziekindustrie zich weer van zijn mooiste kant zien. Doordat de dresscode ‘black tie’ streng gehanteerd werd – en zelfs de meeste artiesten zich er dit jaar aan hielden – puilde de chique Harbour Club in Amsterdam uit van de klasse. Zowel optisch als muzikaal. Een dusdanig uniek fenomeen dat het op de avond van het Edison Pop Gala foto’s en selfies regende via de social media. ‘Kijk mam, ik ben James Bond’.

Op 2 maart liet de Nederlandse muziekindustrie zich weer van zijn mooiste kant zien. Doordat de dresscode ‘black tie’ streng gehanteerd werd – en zelfs de meeste artiesten zich er dit jaar aan hielden – puilde de chique Harbour Club in Amsterdam uit van de klasse. Zowel optisch als muzikaal. Een dusdanig uniek fenomeen dat het op de avond van het Edison Pop Gala foto’s en selfies regende via de social media. ‘Kijk mam, ik ben James Bond’.

In de Wisseloord Studio’s in Hilversum is op 11 november een nieuw boekingskantoor gelanceerd: Eight Days A Week. Dit is een nieuw bedrijf van Marlous Hoogendoorn, die hiervoor de handen ineen geslagen heeft met Daan van Rijsbergen. Eight Days A Week focust in eerste instantie op Nederlandse artiesten. Het doet vanaf nu de boekingen voor Rilan and The Bombardiers, Stef Classens, Alderliefste, The Royal Engineers, Postcards From Mars en Southern Sunrise.