Tag: Componist

Ter ondersteuning van hun aankomende optredens in Nederland brengt Young Gun Silver Fox een unieke single uit. Het nummer, Moonshine, werd al in 2006 door Andy ‘Young Gun’ Platts geschreven met de legendarische songwriter Rod Temperton (Michael Jackson, George Benson, Michael McDonald). 15 jaar later gaf Shawn ‘Silver Fox’ Lee het nummer, waarin de magie van de meester duidelijk te horen is, de typische Young Gun Silver Fox sound.

Wie mij al langer volgt, weet dat ik een groot voorstander ben van een wereld waarin auteurs en artiesten betaald krijgen op basis van het aantal keren dat hun muziek gestreamd wordt, in plaats van op basis van hun marktaandeel. Zelfs als dit niet zou leiden tot een fundamenteel andere verdeling van de beschikbare gelden, zou het in elk geval een transparant, uitlegbaar systeem tot gevolg hebben, waarbinnen fraude minder lucratief is. Eerlijk is eerlijk, die mening was deels gebaseerd op aannamen en onderbuikgevoel (lange tijd de drijfveren van de muziekbranche), maar onlangs heeft ook onderzoek uitgewezen dat zo’n ‘user-centric’ model inderdaad de ‘way to go’ is, en dat dit ook nog eens zou leiden tot de fundamentele verschuiving in inkomen richting de minder grote artiesten waar je alleen maar op had kunnen hopen.

Auteurs en componisten zijn in de muziekindustrie even belangrijk als artiesten en muzikanten. Een hit is niet aan een van de twee toe te schrijven, beiden spelen hun rol in het geheel. Juist daarom voelt het zo oneerlijk dat songwriters er bij de verdeling van de streamingroyalty’s zo bekaaid van afkomen, vergeleken met hun uitvoerende collega’s. Vooral schrijvers roeren zich de laatste tijd dan ook weer erg, met als insteek, kort door de bocht: ‘Spotify moet meer aan songwriters gaan betalen’. Hoewel ik het daar in de kern mee eens ben, denk ik dat dat, zo geformuleerd, geen haalbare kaart is. Naar mijn mening moet de verdeling van de streaminginkomsten volledig op de schop, waarbij transparantie, draagvlak en toekomstgerichtheid de uitgangspunten moeten zijn. Inderdaad, ik kies voor de moeilijke weg. Omdat het de enige bestendige weg is.

Mede dankzij het succes van streamingdiensten en andere nieuwe platforms, zoals TikTok, zijn muziekcatalogi een interessante belegging geworden. De inkomsten per stream van één liedje zijn weliswaar laag, maar bij een complete catalogus gaat op zeker moment de wet van de grote getallen gelden. Stel, je bent een songwriter op leeftijd met een groot, succesvol oeuvre. Daarmee heb je in de gouden tijden (vóór Napster, zeg maar) waarschijnlijk al goed geld verdiend. Dan is dit het moment om de rechten op je werken in één klap te verkopen, en zo (nogmaals) een klapper te maken. Dat is precies wat momenteel gebeurt.

Hoera! Er gloort wat licht in de duisternis die afgelopen maart over de muziekbranche viel. Na de hoopvolle resultaten van een Duits onderzoek naar het besmettingsgevaar tijdens evenementen, mogen vanaf half januari ook in Nederland tests gedaan worden met coronaproof concerten. Maar alleen in regio’s met risiconiveau 1 (‘waakzaam’), wat nu nog nergens het geval is. Op dit lichtpuntje na, kwam de muzieksector er tot nu toe relatief bekaaid vanaf binnen het eerste steunpakket. En dat terwijl uit recent onderzoek blijkt dat de muziekbranche een belangrijke steunpilaar is voor de Europese economie.

Op 1 oktober treedt Lotte Sterk bij Warner Music Benelux in dienst als nieuwe A&R-manager voor Nederland. Ze volgt Bo de Raaff op, die per 1 september terugkeert naar CTM, waar hij het label CTM Music gaat leiden. Sterk gaat rapporteren aan president Martin Jessurun.

Vandaag is het precies 10 jaar geleden dat Spotify in Nederland gelanceerd werd. Ik riep toen al enkele jaren in mijn vakbladcolumns dat abonnementmodellen in mijn optiek weleens de toekomst van de entertainmentbranche zouden kunnen zijn, dus toen op dat vlak serieuze stappen gezet gingen worden, omarmde ik gretig de uitdrukking ‘put your money where your mouth is’. Die 10 euro per maand, die sindsdien een eenheidsprijs geworden is voor dit soort diensten, was voor mij een no-brainer.

Onderzoek: bepaalt ondernemerschap het succes van je band? | Eerste genomineerden Buma Awards Music in Media bekendgemaakt | Muziekprofessionals lopen 80% van hun inkomen mis | Buma/Stemra en Sena starten Noodfonds Muziek | Hoe kun je inspelen op het veranderende consumentengedrag? | Ook interessant: De wereldwijde 'recorded music'-industrie zette in 2019 ruim $20 miljard om, maar de groei van streaming nam af | Recordaantal nieuwe abonnees voor Apple Music in het eerste kwartaal van 2020 | YouTube genereert $32.000 per minuut(!), maar hoeveel daarvan komt uit voort uit muziek?

Het is een veel gehoorde klacht: 'alle muziek lijkt tegenwoordig op elkaar'. Maar is dat iets van de laatste tijd of was het altijd al zo? Wat zijn duidelijke voorbeelden uit heden en verleden? Hoe is dit fenomeen te verklaren? Wat zou de volgende muzikale trend kunnen zijn? Hoe klinkt muziek die door de computer gecomponeerd is? Maarten Schakel van Dolfijn FM (op Curaçao) belde me met die vragen, en meer.

Sinds vorig jaar heeft Nijmegenaar Teun Pranger zitting in het bestuur van Popauteurs.nl. Een nadere kennismaking, te beginnen met zijn achtergrond binnen de muziekbranche...“Ik ben altijd als dj bezig geweest en de laatste jaren ook als producer. Daarnaast heb ik rechten gestudeerd met een master richting intellectueel eigendom. Vervolgens ben ik in het onderwijs gaan werken. Ik geef het vak Media- en Entertainmentrecht aan de Fontys Hogeschool en werk daar binnen de minor Dance Industry. Die gaat in op o.a. events, legal-aspecten, geschiedenis en marketing op het gebied van dance.”

Via de Popauteurs.nl-nieuwsbrief wordt u elke twee weken op de hoogte gehouden van relevante gebeurtenissen in het vakgebied, maar relevanter dan wat in uw eigen vereniging gebeurt, wordt het niet. Daarom deze week een nadere kennismaking met Nijmegenaar Teun Pranger, die sinds vorig jaar zitting heeft in het bestuur van Popauteurs.nl.

Waar de Popauteurs.nl-nieuwsbrief u normaal gesproken elke twee weken bijpraat over relevante gebeurtenissen in het vakgebied, komt het nieuws in deze editie uit uw eigen vereniging. Bert Ruiter heeft namelijk het bestuur verlaten. Daarom kijken we met hem terug op wat er zoal bereikt is en hoe hij de toekomstige positie van auteurs ziet.

Bert Ruiter heeft het bestuur van Popauteurs.nl verlaten. Daarom kijken we met hem terug op wat er zoal bereikt is en hoe hij de toekomstige positie van auteurs ziet. Het historisch kader: in 1985 richtten Bert Ruiter, ‘zijn’ Jerney Kaagman en o.a. Arnold Mühren en Henk Westbroek de BV Pop op, een beroepsvereniging voor popmuzikanten. Uit affiniteit met de muzikanten die ook auteur waren, ging de BV Pop al snel samenwerken met een van de beroepsverenigingen van Buma/Stemra: de WTL (Woord- en Toondichters der Lichte muziek). De naam WTL werd veranderd in PALM (Professionele Auteurs Lichte Muziek), waar Bert Ruiter zitting nam in het bestuur. In 2013 werd PALM omgedoopt in Popauteurs.nl.

Normaal gesproken praten we u in deze nieuwsbrief elke twee weken bij over relevante nieuwtjes in het vakgebied. Deze keer gaan we echter de diepte in. Rob Frank haalde voor zijn vrouw Lenny Kuhr de bezem door haar uitgavecontracten, bracht de rechten weer bij haar terug en tuigde een toekomstbestendige nieuwe constructie op. De kennis en ervaring die hij daarbij opdeed, deelt hij graag met u, de leden van Popauteurs.nl. Ter leering ende vermaeck!

Toen Lenny Kuhr in 1969 haar eerste uitgavecontract tekende, voor het nummer De Troubadour, was ze pas 19. Inmiddels is ze behalve ouder, vooral wijzer geworden. Haar man en manager Rob Frank brak onlangs met drie van haar vier publishers en bracht haar rechten onder in een eigen uitgeverij. Hieronder vertelt hij welke hobbels hij daarbij tegenkwam en hoe de zaken er nu voorstaan. Een stuk overzichtelijker, dat in elk geval....

Succesverhalen van André Rieu en Within Temptation daargelaten, is Nederlandse dance internationaal succesvoller dan andere genres. Hoewel Pieter van Bodegraven, vice-president BMG Talpa Music, dat uit bescheidenheid niet zal bevestigen, heeft hij daarin een belangrijke rol gespeeld.

Succesverhalen van André Rieu en Within Temptation daargelaten, is Nederlandse dance internationaal succesvoller dan andere genres. Pieter van Bodegraven, vice-president BMG Talpa Music, heeft hij daarin een belangrijke rol gespeeld, al zal hij dat uit bescheidenheid niet bevestigen. Zo bescheiden als Van Bodegraven is, zo invloedrijk is hij. Toch treedt hij zelden op de voorgrond. Leuk om hem aan het woord te kunnen laten.

Gisteren, 18 maart 2014, werden tijdens een prestigieus gala in Hilversum voor het eerst de Buma Awards uitgereikt. Buma Award is de nieuwe naam voor de aloude Harp, maar er is ook een inhoudelijke verandering: aansluitend op de achterban van naamgever Buma/Stemra is de prijs voortaan veel meer bedoeld voor Nederlandse componisten en tekstdichters, terwijl de Harpen vaak naar artiesten gingen. Naast de 20 uitgereikte Buma Awards kreeg Robbie van Leeuwen (Shocking Blue) een Lifetime Achievement Award, John de Mol een Gouden Harp en Han Kooreneef de Lennaert Nijgh Prijs.