Als afsluiting van een geslaagde (en voor de tweede keer digitale) editie van Eurosonic Noorderslag werd op 22 januari de Popprijs 2021 uitgereikt. Uiteraard deden weer veel exotische namen de ronde, maar in mijn optiek heeft de jury de enige juiste keuze gemaakt, door de prijs (bestaande uit een geldbedrag van €10.000,- en een beeld van Theo Mackaay) toe te kennen aan Di-Rect.
De Popprijs wordt door Buma Cultuur en ESNS uitgereikt aan de band of artiest die in het afgelopen jaar de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Daarbij spelen zaken als bijzondere artistieke prestaties, nationaal en internationaal succes of een langdurige carrière alle een rol, maar geen daarvan is doorslaggevend. Di-Rect ‘ticks all the boxes’, wat mij betreft. De band vierde het afgelopen jaar zijn twintigjarig bestaan met twee uitverkochte shows in de Rotterdamse Ahoy; in die twee decennia vonden ze zichzelf meerdere keren opnieuw uit; hun single Soldier On uit 2020 groeide in 2021 onbedoeld uit tot het anthem van de coronapandemie; ze waren een van de eersten die op een creatieve manier hun eigen liveshows gingen streamen; en daarmee bouwden ze hun toch al niet onaanzienlijke schare fans alleen maar uit.
Als je kijkt naar de jury van de Popprijs 2021, bestaande uit Maartje Glas (Buma Cultuur, voorzitter jury), Roosmarijn Reijmer (NPO 3FM), Rob Ester (Qmusic), Fernando Halman (FunX), Lois de Jong (NTR), Lisa de Jongh (Patronaat), Joey Ruchtie (De Oosterpoort/ESNS), Will Maas (Kunstenbond/Ntb) en Wilbert Mutsaers (Spotify), kan ik me ook voorstellen dat de keuze voor Di-Rect breed gedragen werd.
Een mooi stukje uit het juryrapport: ‘Terugkijkend op een carrière van twintig jaar vol hits, mogen we concluderen dat deze artiest nog altijd, en steeds weer opnieuw, relevant is en blijft. De jury is onder de indruk van de kunst om in mogelijkheden te denken en niet in problemen. En die mogelijkheden worden zonder slag of stoot, met een professioneel team en tot in de puntjes uitgevoerde producties, neergezet. Het lijkt alsof het ze nauwelijks moeite kost, maar niets is minder waar. Deze artiest blijft bouwen, blijft groeien, blijft hard doorwerken en neemt niets voor lief’.
Vanwege zijn bijdrage aan dit succes ontving de manager van Di-Rect, Tim van der Zalm, in november de Young Achievement Award van STOMP, de koepelorganisatie voor independent labels in Nederland.
Dat Di-Rect al jarenlang behoort tot de top van de Nederlandse live-acts, bewezen ze na de bekendmaking ten overvloede met een loeistrak optreden.
De Popprijs werd eerder gewonnen door Mathilde Santing (1986), The Nits (1987), Claw Boys Claw (1988), Herman Brood (1989), Urban Dance Squad (1990), The Ex (1991), The Scene (1992), Bettie Serveert (1993), 2 Unlimited (1994), Osdorp Posse (1995), Eboman (1996), Marco Borsato (1997), Junkie XL (1998), Postmen (1999), Arling & Cameron (2000), Anouk (2001), Tiësto (2002), Bløf (2003), Ali B (2004), Within Temptation (2005), Spinvis (2006), Armin van Buuren (2007), De Dijk (2008), Kyteman’s Hiphop Orkest (2009), Caro Emerald (2010), Jeugd van Tegenwoordig (2011), Racoon (2012), The Opposites (2013), The Common Linnets (2014), New Wave (2015), Martin Garrix (2016), Kensington (2017), Ronnie Flex (2018) en Floor Jansen (2019).
Foto: Ben Houdijk
