In mijn achtergrondartikel over de online muziekbusiness, dat afgelopen weekend in Emerce verscheen, komt onder meer Thomas van Wijk aan het woord. Hij is oprichter van Songflow (tot voor kort Songport). Daarnaast werkt hij bij Grandmono Records, het label van Caro Emerald, aan een nieuwe digitale exploitatie- en marketingstrategie voor de internationaal succesvolle zangeres. Songflow is een zogeheten ‘aggregator‘ en biedt artiesten met hun muziek toegang tot alle belangrijke onlinemuziekdiensten, zoals iTunes, Spotify, Deezer, 7Digital, RaRa, Last.fm en YouTube.
Van Wijk zegt in het Emerce-stuk ‘on topic’ zinvolle dingen, maar deed tijdens het interview ook interessante uitspraken over onderwerpen die daar tegenaan schurken. Die deel ik hier graag, in aanvulling op het eerder gepubliceerde artikel.
Thomas van Wijk verwoordt zijn persoonlijke drijfveer als volgt: “Ik ben gedreven door de beperking dat ik, hoewel ik het graag zou willen, niet elke band persoonlijk kan helpen. Daarom ben ik gestopt bij Kaiser Management, wat ik in 2008 mede heb opgericht met Paul Heijink en waar ik strateeg was achter Chef’Special.”
Zijn nieuwe bedrijf Songflow bewandelt een andere route. Weliswaar sluiten artiesten zich individueel (of als band) aan, maar zij maken gebruik van collectieve diensten. Transparantie is daarbij een van de belangrijkste uitgangspunten. “Bij iTunes bijvoorbeeld is totaal niet direct duidelijk wat een liedje opbrengt.” Als redenen noemt hij de tussenkomst van labels, aggregators, de diverse rechtenorganisaties die hun percentage van de opbrengsten eisen en per land verschillende BTW-tarieven. Songflow heeft als doelstelling ’tegen zo gunstig mogelijke voorwaarden zoveel mogelijk bereik (te) creëren’. “Wij nemen alle administratieve rompslomp voor onze rekening en de rechten blijven volledig bij de artiest, die 100% van de netto opbrengsten krijgt. Als artiesten daarna bij een label wil tekenen, zijn ze daar volledig vrij in, claimt Van Wijk. “Maar er zijn ook artiesten die onze condities zo gunstig vinden, dat ze alles via ons doen.”
Het feit dat de muziekbusiness steeds meer verschuift van fysiek naar digitaal (en van offline naar online) beïnvloedt volgens Van Wijk de relatie van artiesten met fans en de wijze van marketing. “Als je een nieuwe act wilt breken werkt het straks niet meer om alleen maar gedurende een korte periode extreem veel uit te geven aan promotie en marketing, wat een soort vloedgolf aan aandacht opwekt die de verkoop stimuleert. Je gaat naar duurzame relaties waarbij je het publiek constant herinnert aan je muziek (of catalogus in het geval van labels).”
Songflow is bijna zover. “Op dit moment bieden we nog puur de toegang, maar later dit jaar willen we dat uitbreiden met een promotieplatform. Daarmee willen we de muziek ondersteunen met meldingen via social media. Startende artiesten moeten immers hun publiek bereiken. Ik las ergens dat het aantal gebruikers van streaming diensten binnen twee jaar zal groeien naar anderhalf miljard, dus er is een enorm potentieel.”
Ondertussen is Songflow al ruim een jaar bezig om voor zijn artiesten licentiedeals te sluiten met onlineplatforms. “Het uitgangspunt is om een simpele directe relatie te onderhouden met muziekdiensten en zo het hoogste percentage te kunnen uitkeren aan onze gebruikers.” De praktijk blijkt echter weerbarstiger. “Het draait allemaal om volume. Hoeveel content lever je aan en wat is de verwachte omzet daarvan?” Een nieuwe partij als Songflow is ondanks het mooie plan en de ambitieuze doelen nog geen gesprekspartner. “Hierdoor hebben we voor een keuze gestaan: laten we ons tegenhouden doordat partijen niet met ons willen werken zoals wij dat willen, of zoeken we partners die (tijdelijk) de gaten kunnen vullen totdat we groot genoeg zijn om directe overeenkomsten te sluiten? Dit was een moeilijke keuze, want ik ben er echt diep in mijn hart van overtuigd dat het niet nodig is dat artiesten geld verliezen aan een ‘kunstmatige’ waardeketen.”
Uiteindelijk concludeerde Van Wijk als ondernemer en oprichter van Songflow dat deze dienst er moet komen, ongeacht de obstakels. “Talent kan in de huidige markt geen kant op, behalve DIY.”
De overeenkomsten die Songflow nu heeft gerealiseerd zijn naar zijn stellige overtuiging ‘de beste die op de markt voor ons (én honderden andere independent labels) beschikbaar zijn’. Van Wijk streeft er niet alleen naar om in de toekomst nog betere licentiedeals te sluiten, maar ook om invloed te krijgen op de manier waarop auteursrechtenorganisaties hun gelden uitkeren aan hun leden. “Wij zijn straks in staat om voor onze gebruikers in de independent muziekscene een uitdraai te maken van al hun digitale verkopen. Laat Buma/Stemra, Sena en Norma maar eens al die bedragen overmaken aan onze auteurs/artiesten, want excuses zijn er dan niet meer.”
Dit lijkt in ieder geval aan te sluiten bij de missie van Sena, zoals directeur Markus Bos die hier eergisteren verwoordde.
In deze miniserie als aanvulling op het Emerce-artikel kon je gisteren ook het verhaal van Stefan Blonk (AT Management) lezen.