Dries Roelvink heeft zijn eerste nummer 1-hit te pakken en naar aanleiding daarvan stond op 3VOOR12 vanochtend een artikel met als kop: ‘Dries Roelvink op 1: het failliet van de hitparade?’ Mijn 5 centen in deze – al veel langer lopende – discussie…
Iedereen stelt tegenwoordig de hitlijst samen die hem het beste uitkomt en/of het best bij zijn profiel past. Radiozenders hebben hun eigen lijsten waarin hun airplay zwaar meetelt en waar ze vervolgens de airplay van de volgende week weer op baseren (hoezo selffulfilling prophecy?). Winkels hangen lijsten op van producten die bij hen het beste verkopen, waarmee ze niet alleen richting geven aan het koopgedrag van de consument, maar indirect dus ook hun eigen ‘winkeldochters’ creëren. En consumenten stellen in Spotify(-achtigen) hun lijsten met persoonlijke favorieten samen. Prima overigens.
En zo is de Single Top 100 de selffulfilling prophecy van labels en artiesten. Het kopen van een hit als marketinginstrument om meer optredens te kunnen doen. En daar is nog wél geld mee te verdienen. Ook prima, zolang dat maar duidelijk is.
